یا قائم آل محمد

مسجد جامع خرمشهر، قلب شهر بود که می تپید و تا بود مظهر ماندن و استقامت بود. آن زمان که خرمشهر به اشغال متجاوزان درآمد و مردم مجبور شدند به سوی شط خرمشهر کوچ کنند باز هم مسجد جتمع ،مظهر همه ی آن ارزو هایی بود که جز در باز پس گیری شهر برآورده نمی شد. مسجد جامع همه خرمشهر بود. رزمندگانمان در غربت جنگیدند و با مظلومیت به شهادت رسیدند و پیکرهایشان زیر تانک های شیطان تکه تکه شد. با آغاز عملیت بیت المقدس، رادیوی رژیم بعثی ، میکوشید با تبلیغات کاذب خود،حضور نیرو های عراقی را در خرمشهر گسترده اعلام کند تا با این ترفند باعث تضعیف روحیه رزمندگان اسلام شود، ولی از آنجا که فتح و پیروزی جز در سایه اتکا به خداوند و طلب یاری او میسر نمی شود با همت و رشادت رزمندگتن اسلام و امداد های غیبی ، خرمشهر آزاد شد و نیرو های دلاور ایران توانستند پس از 48 ساعت از شروع محاصره تا فتح کامل شهر،اذان ظهر سوم خرداد 1361 را در مسجد جامع خرمشهر سردهند و اینگونه بود که با به شهادت رسیدن پاکترین انسان ها شهر خرمشهر(خونین شهر) آزاد شد و یاد و خاطره آن شهیدان و دلاوریهای آنها تا ابد جاودان می ماند.